ادبیات کلاسیک ایران قدیمی ترین ادبیات زنده جهان است که پیوستگی و استمرار خود را با متکلمان این زبان تا به امروز حفظ کرده است. مخاطب امروزی زبان فارسی، اشعار رودکی اولین شاعر پارسی گوی را میخواند، میفهمد و لذت میبرد. دیگر شاخه های ادبیات همچون رمان، نمایشنامه، داستان کوتاه و داستانک نیز که پدیده هایی معاصر در فضای ادبیات کشور هستند بمرور رشد و نمو یافتند. هرچند با این میزان از سابقه و قدمت در ادبیات، انتظار میرود ایران صاحب چندین سبک انتقادی در ادبیات باشد، اما همانطور که میدانیم نقد ادبی در کشور ما به “کشف نیات مولف” و “یافتن معانی نهفته در اثر” خلاصه شده است. هر دو این رویکردها و روشهای مشابه در در بررسی و نقد اثر ادبی منسوخ اند و راه بجایی نمیبرند. اینها همه انگیزه هایی قوی برای تیم نشر پدیده شد تا در میان آثار نشر شاخه ای مجزا به “نقد ادبی” اختصاص دهیم.